lokalizacja: ul. Kącik

własność: prywatna

Młyn wodny zbożowy na lewym brzegu rzeki Widawki. Bardzo możliwe, że już w XIV w. znajdował się tam młyn, skoro w dokumencie wydanym przez Kazimierza Wielkiego w 1376 r. mowa jest o prawie do stawiania jazów na Widawce. Wiadomości jednak o młynach istniejących poprzednio są bardzo niepewne, a niekiedy sprzeczne ze sobą.

Istniejący młyn powstał prawdopodobnie pod koniec XIX w. Kilkakrotnie uległ dość poważnej przebudowie. Obecnie jest to budynek jednopiętrowy drewniany z dachem dwuspadowym krytym gontami i dodatkowo pokrytym jeszcze papą. Ściana frontowa i częściowo ściany boczne podmurowane do wysokości ok 1.8m.

Od strony wschodniej przylega do młyna znacznie późniejsza przybudówka parterowa, murowana, z dachem jednospadowym krytym papą, w której przez pewien czas mieściła się elektrownia oświetlająca całą miejscowość.

Młyn poruszany był początkowo kołem podsiębiernym. W latach dwudziestych zainstalowana została turbina. Początkowo młyn posiadał 2 pary kamieni francuskich, żubrownik, perlak i jagielnik. Pierwsza para walców została zainstalowana w latach dwudziestych, druga w latach trzydziestych.

Przed II wojną światową zdolność przemiałowa młyna wynosiła ok. 2-3 ton zboża na dobę. W okresie wojny młyn pozostawał pod zarządem niemieckim i był czynny. W okresie powojennym młyn unowocześniono tak że jego zdolność przemiałowa wzrosła do 14 ton na dobę.