Gmina Szczerców leży w południowo zachodniej części powiatu bełchatowskiego. Od zachodu sąsiaduje z gminami Rusiec, Rząśnia i Widawa, od południa z gminą Sulmierzyce, od wschodu z Kleszczowem i Klukami, od północy – Zelowem.
Szczerców jest jedną ze starszych osad w tym rejonie. Pierwsze wzmianki o nim pochodzą z roku 1362. W tym miejscu krzyżowały się drogi handlowe i dokonywano opłat celnych. W roku 1364 Szczerców otrzymał prawa miejskie, ale za udział w Powstaniu Styczniowym prawa te utracił w roku 1870.
Głównym ośrodkiem koncentracji handlu i usług jest Szczerców. Drugie miejsce pod względem inwestycji w infrastrukturę są Chabielice.
Najprężniej rozwijającą się gałęzią przemysłu gminy Szczerców jest przemysł wydobywczy oparty na miejscowych zasobach węgla brunatnego.
W skład gminy wchodzą 23 sołectwa i 42 miejscowości, zajmując powierzchnię 12 891 ha. Użytki rolne stanowią 62% obszaru gminy, lasy 28,6%. W gminie zamieszkuje ponad 8000 osób, z czego około 3000 to mieszkańcy Szczercowa, głównego ośrodka gospodarczego i kulturalnego regionu.
Szczerców inwestuje również w rozwój bazy turystyczno rekreacyjnej. Na terenie gminy znajduje się wiele zbiorników wodnych, zasilanych przez rzekę Widawkę.
Gmina Szczerców charakteryzuje się bardzo dobrym układem komunikacyjnym na szlaku dróg tranzytowych Warszawa – Wrocław (droga krajowa nr 74), Łask – Częstochowa (droga wojewódzka nr 483) czy Sieradz – Szczerców (droga wojewódzka nr 480), takie usytuowanie umożliwia szybki rozwój inwestycyjny.
Gmina posiada również walory antropogeniczne, mogące mieć znaczenie dla rozwoju turystyki w postaci:
– neobarokowego kościoła parafialnego z XX w p. w. NMP – murowanego z 1877 r. W kościele mieści się kaplica murowana z drugiej połowy XVIII wieku.
– kaplicy cmentarnej drewnianej z pierwszej połowy XVIII wieku znajdującej się na cmentarzu rzymsko – katolickim
– dworu klasycystycznego, murowanego z 1835 r.w miejscowości Lubiec, budynek otoczony jest parkiem krajobrazowym z XIX w. o powierzchni 2h
